Safit Zeqiri
Gjuha shqipe është shumë më tepër se një mjet komunikimi; ajo është shpirti i kombit dhe pasuri e çmuar e popullit shqiptar. Për shqiptarët, nëntori është muaji i madhështisë historike dhe kulturore, i cili ngërthen në vetvete data dhe ngjarje që përkujtojnë dhe rikujtojnë identitetin tonë kombëtar.
Një ndër momentet më të rëndësishme të këtij muaji është Dita e Alfabetit Shqiptar, që përkujton Kongresin e Manastirit të vitit 1908. Ky kongres historik përcaktoi alfabetin e sotëm të shqipes, një akt që shënoi një hap gjigant drejt unifikimit të gjuhës sonë të shkruar dhe forcimit të identitetit kombëtar. Përmes këtij alfabeti, gjuha shqipe fitoi jo vetëm një bazë të fortë për zhvillimin kulturor dhe arsimor, por edhe një njohje më të gjerë në rajon dhe më tej në botë.
Roli i gjuhës shqipe si simbol i identitetit kombëtar theksohet më së shumti në këtë muaj, duke nxitur ndjenjat e krenarisë nëpërmjet aktiviteteve kulturore dhe arsimore. Këto aktivitete shërbejnë si një urë lidhëse mes shqiptarëve kudo që ndodhen, si në trojet etnike ashtu edhe në diasporë. Megjithatë, është për të ardhur keq që entuziazmi dhe vëmendja ndaj gjuhës shpesh janë të zjarrta vetëm gjatë këtij muaji, për t’u zbehur më pas nën hijen e përditshmërisë.
Një tjetër ngjarje e paharrueshme e këtij muaji është 28 Nëntori, Dita e Pavarësisë së Shqipërisë. Flamuri kuq e zi, i ngritur nga Ismail Qemali në Vlorë më 1912, nuk simbolizonte vetëm çlirimin nga pushtimi, por edhe fillimin e një epoke të re për gjuhën shqipe. Ajo u bë gjuhë zyrtare e shtetit të ri shqiptar, duke hapur rrugën për arsimim dhe kulturë. Në një kohë kur shumë kombe përballeshin me ndarje dialektore, gjuha shqipe u bë forca që bashkoi shqiptarët.
Gjuha shqipe është pasqyrë e pasurisë kulturore dhe historike të popullit shqiptar. Në këtë muaj të lavdisë, përmes poezive patriotike, këngëve dhe literaturës, ne kujtojmë që ajo nuk është thjesht një trashëgimi nga e kaluara, por edhe një amanet për të ardhmen. Është detyra jonë ta ruajmë, ta zhvillojmë dhe ta përcjellim këtë thesar tek brezat e ardhshëm.
Në përmbyllje, nëntori është një kujtesë e fuqishme për të gjithë shqiptarët, kudo që ndodhen, se gjuha shqipe është flamuri i tyre i përjetshëm. Përmes saj, ne ruajmë identitetin, krenarinë dhe dashurinë për atdheun. Le të jetë gjuha shqipe jo vetëm një urë bashkimi, por edhe një burim frymëzimi për të ndërtuar një të ardhme më të ndritur për kombin tonë.
