Azem Shkreli
Ato lahen në gazin
Tonë në lotët e tyre.
Bëhen rojë murane
Te krojet e shterra të gjirit.
Në ballin tonë përherë
U bëjnë dritë shejte gishtat.
Ditët na i prarojnë dhe rrugët.
Me nga një bekim më t’mirin.
Me rrëmetën e krrusur t’moteve
Na ruajnë nga hijet e liga.
Një ditë shkojnë si të shkonin
Të mos vijë më vdekja.
E s’na kërkojnë asgë
Pos një grusht dhe mbi krye.
Shkojnë. E sa herë vdes nënë
Vdes nënëmira ime.
