Xhabir Tabaku
përballë asht diçka e ré
si shpija që ndërtuam me babën
si shtrat bosh pranë tij
çarçafa të bardhë oborresh
labirinte
—kah do t’jetë rruga që do t’marr?
gjithçka ngushtohet para syve
në malin e zhveshun përballë
një burrë ngjitet e bie, shkamb;
sa shpejt, sa shpejt po mbaron kjo ândërr!
