Sot, kujtojmë lindjen e 171-vjetorin e lindjes të atdhetarit, iluministit dhe ideologut të madh të Rilindjes Kombëtare, Sami Frashëri. Ai lindi në Frashër të Përmetit më 1 qershor 1850.
Ishte një nga djemtë e Halit bej Dakollarit. Mësimet e para i mori në fshatin e lindjes. Më 1865 së bashku me pesë vëllezërit e tij dhe dy motrat u vendos, në Janinë, ku me vëllanë, Naimin, Sami Frashëri kreu shkollën e mesme greke “Zosimea”, me ç’ rast përveç kulturës së përgjithshme, përvetësoi krahas greqishtes së re e të vjetër edhe gjuhën latine, gjuhën frënge dhe atë italiane.
Në Tetovë, nga Mahmut Efendiu, mësoi arabisht, persisht dhe turqisht. Më 1872 u vendos në Stamboll ku zhvilloi një veprimtari të gjerë patriotike për çlirimin dhe bashkimin kombëtar të popullit shqiptar dhe bashkëpunoi me përfaqësuesit më përparimtarë të lëvizjes demokratike-borgjeze turke.
Ishte një ndër organizatorët kryesorë të “Komitetit Qendror për mbrojtjen e të drejtave të kombësisë shqiptare” dhe me themelimin e “Shoqërisë së të shtypurit me shkronja shqip” (1879) u zgjodh kryetar i saj. Vdiq në Stamboll në moshën 54 vjeçare, më 18 qershor të vitit 1904.
KultPlus ju sjell disa nga thëniet më të njohura nga Sami Frashëri
• Njerëzit janë të njëjtë para natyrës, edukata i bën të dallohen.
• Njerëzit e mirë janë të gjykuar të bëhen skllevër të të këqijve.
• Çdo mizori e ka ditën e vet të gjykimit.
• Zbavitja më e bukur për njerinë është leximi; shoku më i mirë libri.
• Liria është thelbi i shpirtit dhe i mendjes. Aty ku s’ka liri, mendja dhe shpirti thahen si bima pa ujë.
• Njeriun e bëjnë të përhershëm veprat e tij.
• Në vend që të shesësh dituri dhe zotësi, përpiqu t’i fitosh ato.
• S’ka gjë më të keqe se të përqeshurit, sepse më shumë prek të mirët se të këqijtë.
• Shoku më i pavlefshëm është ai, i cili, për një fjalë që ka dëgjuar për shokun e tij, nuk e do më atë.
• Ai që pëlqen veten e tij, nuk pëlqehet nga askush.
• Duhen shumë mend që të mund shoqërohesh me njerëz pa mend.
• Shpagimi më i ëmbël është të bësh mirë kundër të keqes që të është bërë.
• Po të përdoret mirë koha, do të mjaftojë për të kryer çdo punë.
• Bukuria e njeriut përbëhet nga bukuria e fjalës që flet.
• Njeriu duhet të përpiqet të mësojë çdo gjë, jo të tregojë veten e tij.
• Më i forti i njerëzve është ai që është i zoti të përmbajë vetveten.
• Thjeshtësia e një gruaje është më e vlefshme se stolitë e të gjitha grave të botës.
• Shpata e grave është gjuha e tyre, prandaj nuk e lënë të ndryshket.
• Gruaja duhet të ketë në dorën e djathtë gjilpërën e në të majtën librin.
• Çdo gabim i gruas së ndershme është i falur nga burri i saj.
• Shumica e njerëzve, sidomos gratë, nuk i donë ata që i donë por ata që i përbuzin.
• Vjehrra nuk e kujton asnjëherë kohën e nusërisë.
• Për dashurin s’ka gjë më të ëmbël se lotët e syve që fshihen me dorën e së dashurës.
• Fytyra e qeshur është kripa e bukurisë.
• Personi që do ti, s’ka asnjë të metë, fillo të mos e duash, pa shih sa të meta ka.
• S’ka lumturi më të madhe në botë se dashuria dhe harmonia.
• Kush i shtrohet gjithkujt është kokëdele.
• Më i poshtri njeri është ai i cili kërkon mirësi nga një i poshtër.
• Qesja nuk zbrazet duke dhënë lëmoshë.
• Delen që ndahet nga tufa e ha ujku.
