Ndërprerja e papritur e terapisë ose marrja e parregullt e barnave mund të jetë shumë e rrezikshme. Në varësi të barit në fjalë, mund të ketë një rikthim të simptomave, humbje të kontrollit mbi sëmundjen dhe përkeqësim, krizë abstinence…
Në pamje të parë, mund të duket e padëmshme të anashkaloni një dozë, dy, tri ose të ndërprisni trajtimin vetë sapo simptomat të zhduken, por e gjithë kjo mund të çojë në pasoja të rënda.
Është jashtëzakonisht e rëndësishme që pacientët t’i përmbahen regjimit të marrjes së terapisë siç është përshkruar nga mjeku, veçanërisht nëse dihet se një ilaç mund të trajtojë sëmundje të ndryshme dhe, për rrjedhojë, përshkruhet ndryshe.
Për shembull, kur bëhet fjalë për një infeksion lokal, një antibiotik i caktuar përshkruhet një herë në ditë në një dozë prej 500 mg për shtatë deri në dhjetë ditë, ndërsa i njëjti antibiotik përshkruhet në një dozë prej 1000 mg në ditë për tre muaj në trajtimin e akneve (acne vulgaris).
Pacienti, mjeku i përgjithshëm, si dhe farmacisti nuk bën të ndryshojnë mënyrën e marrjes dhe dozimit, sepse është një terapi zyrtare evropiane, e vendosur në Francë.
E rrezikshme për jetën
Mjeku ka të drejtë të mos e përshkruajë dozën dhe më pas farmacisti mund të japë vetëm dozën minimale të lejuar, e cila është veçanërisht e rëndësishme për foshnjat, shton ai. Gjithashtu, mjeku merr parasysh gjininë, moshën dhe peshën e pacientit dhe në bazë të kësaj përcakton dozën, si dhe llojin e mjekimit. Është interesante se me disa medikamente, rritja e dozës nuk do të rrisë efektivitetin.
Shmangia dhe ndërprerja e papritur e terapisë është jashtëzakonisht e rrezikshme, veçanërisht me medikamente në fushën e psikiatrisë dhe kardiologjisë. Në sëmundje të tilla si skizofrenia, depresioni ose gjendjet maniako-depresive, terapia nuk duhet të ndërpritet papritur ose të ndryshohet pa mbikëqyrje mjekësore. Në pacientët kardiak, ndërprerja e menjëhershme e terapisë mund të jetë edhe më e rrezikshme, veçanërisht te njerëzit me presion të lartë të gjakut, anginë pectoris ose çrregullime të ritmit të zemrës (aritmi). Ndërprerja e menjëhershme e terapisë tek këta pacientë mund të çojë në rikthimin e simptomave fillestare, shpesh me intensitet të dyfishtë në krahasim me ato fillestare, dhe te pacientët kardiak mund të jetë fatale.
Vetë-mjekimi dhe abuzimi
Ndryshimet e papritura në mjekimin e diabetit dhe kolesterolit janë më pak të rrezikshme, por ende serioze dhe kërkojnë një qasje të përgjegjshme. Kur bëhet fjalë për vetë-trajtim, ne më së shpeshti jemi “mjeshtër i vetvetes” kur bëhet fjalë për ftohjet, inflamacionet dhe ankthin.
– Vetëmjekimi tek pacientët onkologjikë është gjithashtu i diskutueshëm moralisht, ku prodhuesit e produkteve të ndryshme shpesh abuzojnë me situatën e vështirë të pacientëve, gjë që është e papranueshme nga pikëpamja etike. Gjithsesi, antibiotikët janë më të abuzuarat, si në nivel global, ashtu edhe në vendin tonë në veçanti. Pacienti mesatar shpesh nuk bën dallimin midis një infeksioni viral dhe atij bakterial dhe duke keqpërdorur antibiotikë, ata dëmtojnë veten dhe rrisin rezistencën bakteriale ndaj trajtimit.
Kur zgjedh një analgjetik, pacienti duhet të konsultohet me një farmacist dhe të zgjedhë atë që i përshtatet më shumë. Për shembull, nëse ka probleme me stomakun, duhet të shmangë acidin acetilsalicilik ose nëse planifikohet operacioni, duhet të ndërpresë marrjen e tij shtatë deri në dhjetë ditë para operacionit.
Në listën e zezë
Nuk është gjetur ende një “pilulë magjike” që redukton shpejt, në mënyrë efektive dhe lehtësisht peshën pa efekte të dëmshme. Ozempic, nuk është as zgjedhja e parë në trajtimin e diabetit dhe efektet anësore të tij janë jashtëzakonisht të rrezikshme. Ky medikament mund të prishë metabolizmin deri në pikën ku pacientët kanë përfunduar në spital, dhe disa madje kanë luftuar për jetën e tyre.
