Dr. Petre Kodovski (Specialist i Kirurgjisë së Përgjithshme)
onehospital.mk
Kirurgjia është një degë e mjekësisë klinike që merret me trajtimin e sëmundjeve dhe dëmtimeve në një mënyrë operative, më saktë, me dorën e kirurgut ose duke përdorur instrumente.
Emri “kirurgji” vjen nga fjala greke “Chirurgia”, që do të thotë dorë dhe punë, e cila fjalë për fjalë shpjegon nevojën për një dorë kirurgjikale të saktë, të aftë dhe me përvojë për një operacion të suksesshëm.
Në mënyrë që kirurgu të kryejë punën e tij me sukses dhe saktësi, është e nevojshme të ketë një edukim të gjerë mjekësor, si dhe njohuri të teknikës dhe teknologjisë.
Cilat operacione kryhen më shpesh?
– Kirurgjia e Kalkulozës Biliare
Gurët e tëmthit në fshikëz e tëmthit ndodhin duke grumbulluar përmbajtjen e tij, kolesterolin dhe bilirubin. Ato variojnë në madhësi nga shumë të vogla (1-2 mm) deri në formë rëre, deri në shumë të mëdha që mbushin tërë fshikëzën e tëmthit dhe kanë formën e saj. Shpesh pacienti ka një përzierje të të gjitha madhësive.
Guralecët në h. qeset janë të pranishme në 20-30% të popullsisë dhe janë më të zakonshme tek femrat, raporti është 4: 1. Në disa raste, gurët e vegjël japin përshtypjen e tëmthit dhe nuk formojnë kurrë gurë. Simptomat janë: dhimbje nën harkun e djathtë brinjor dhe lugën dhe mund të përhapet në shpatullën e djathtë, të përzier dhe të vjella. Në disa raste, në rastin e gurëve të vegjël, një gur mund të hyjë në kanalin kryesor biliar, duke penguar rrjedhën biliare, me ç’rast simptoma e parë e pacientit është zverdhja e lëkurës dhe mukozave të dukshme, e ndjekur nga ethe dhe feçe të bardha. Në këtë rast, është një ndërlikim i sëmundjes. Metoda standarde për vërtetimin e gurëve biliare është ECHO abdominale. Në disa raste, kur kirurgu vlerëson, është e nevojshme të bëhen teste diagnostikuese më komplekse – ERCP dhe MRCP. Grumbullimi i tëmthit, për fat të keq, është ekskluzivisht një sëmundje kirurgjikale (mund të trajtohet vetëm me kirurgji). Metoda standarde e trajtimit kirurgjik kudo në botë është metoda laparoskopike, e njohur gjerësisht si “kirurgjia me katër vrima”. Lloji i anestezisë është gjithmonë i përgjithshëm. Me këtë operacion, pacienti nuk ka një prerje si më parë, duke përjashtuar kështu mundësinë e hernies ventrale në vendin e operacionit, kohëzgjatja e operacionit shkurtohet, nevoja për antibiotikë dhe ilaçe kundër dhimbjeve është më e vogël dhe sasia e barnave. në anestezi zvogëlohet, dhimbja pas operacionit zvogëlohet në mënyrë drastike, pacienti mobilizohet me shpejtësi dhe kalon me shpejtësi në marrjen e lëngjeve dhe ushqimit përmes gojës. Rehabilitimi i pacientit është shumë më i shpejtë, aftësia për të punuar është e mundur pas një jave. Njëkohësisht me metodën laparoskopike mundësohet ekzaminimi i organeve të tjera në bark dhe mundësisht trajtimi i tyre kirurgjik, d.m.th. “Dy operacione në një”.
– Kirurgjia e hernies i pjesës së përparme të barkut ose i njohur gjerësisht si hernie ose brunch, shfaqet si kombinim i rritjes së presionit intra-abdominal (kur ngrihen sende të rënda, kapsllëku, kollitja dhe teshtitja e zgjatur, tumoret, dështimi i zemrës, etj.) dhe hapja ose dobësia e muskulaturës ose fascia ku presioni i shtuar i shtyn organet dhe indet përmes pikës së dobët të murit.
Dobësia e muskujve mund të jetë e lindur, por zakonisht ndodh në një kohë të mëvonshme në jetë. Në varësi të vendit të shfaqjes dallojmë: Hernia Ingenuale, Hemorale, Kërthizore, Epigastrike dhe tejet e rrallë Spiegel. Grupi special përfshin qepjet ventrale ose incisale, të cilat ndodhin në vendin e një operacioni të mëparshëm abdominal.
Hernia nuk njeh kufi moshe, ajo prek si burrat ashtu edhe gratë. Ajo manifestohet si një ënjtje pa dhimbje ose pak e ndjeshme e lëkurës së stomakut, e cila zakonisht ndodh pas ushtrimit fizik dhe zhduket kur pacienti është shtrirë.
Në mënyrë evolucionare, me kalimin e kohës, hernia rritet në madhësi. Jashtëzakonisht në fëmijëri mund të ndodhë që me zhvillimin e murit muskulor të forcohen natyrshëm ato pika të dobëta. Prandaj, tek fëmijët mund të pritet trajtim kirurgjik.
Çfarë është operacioni i hapur?
Kjo është procedura kryesore tradicionale. Këtu, mjeku bën një prerje të madhe për të zëvendësuar ose riparuar indin ose një organ në trup. Kirurgu do të përdorë një bisturi për të bërë një prerje deri në dhjetë inç për të lejuar hyrjen në organ.
Çfarë është kirurgjia laparoskopike?
I njohur gjithashtu si kirurgjia e vrimës së çelësit, kirurgjia me fasho, laparoskopia diagnostike dhe kirurgjia minimale invazive, laparoskopia është një operacion i vogël i nisur me prerje. Është më pak e dhimbshme se operacionet e tjera dhe zakonisht përdoret për të diagnostikuar dhe trajtuar organet në rajonin e legenit ose të barkut.
Dallimi midis kirurgjisë së hapur dhe kirurgjisë laparoskopike !?
Dallimi kryesor midis kirurgjisë së hapur dhe kirurgjisë laparoskopike është madhësia e prerjes. Kirurgjia e hapur është një procedurë tradicionale në të cilën bëhet një prerje e vetme, disa inç e gjatë, nëse jo më shumë, për të hyrë në bark.
Në të kundërt, Kirurgjia laparoskopike është një operacion minimal invaziv që përdor disa prerje prej një çerek ose më pak. Këtu, kirurgu përdor një mjet të veçantë laparoskopi për të ndihmuar në kryerjen e procedurave duke përdorur prerje shumë të vogla. Laparoskopia përdor teknika më të avancuara në krahasim me kirurgjinë e hapur. Prandaj, shumë njerëz preferojnë laparoskopinë sesa kirurgjinë e hapur.
Përveç kësaj, individit i duhet më shumë kohë për t’u rikuperuar nga operacioni i hapur sesa nga laparoskopia. Sipas raporteve, qasja laparoskopike në përgjithësi shkakton më pak humbje gjaku dhe më pak trauma dhe siguron shërim më të shpejtë me shtrimin në spital të reduktuar në krahasim me kirurgjinë e hapur.
Megjithatë, laparoskopia kërkon anestezi të përgjithshme dhe kushton më shumë se operacioni i hapur. Ka edhe kufizime të caktuara për njerëzit me sëmundje të tilla si sëmundje të zemrës, obezitet etj., ndërkohë që operacioni i hapur kushton më pak dhe mund të kryhet nën anestezi lokale ndërsa pacienti është zgjuar. Megjithatë, mund të shkaktojë qëndrime më të gjata në spital, plagë më të mëdha, më shumë dhimbje dhe një rrezik më të lartë të komplikimeve të tilla si infeksioni dhe gjakderdhja.
Me rritjen e ndërgjegjësimit publik dhe përparimet në rritje në kirurgjinë minimalisht të aksesueshme, një nga pyetjet më të shpeshta nga njerëzit është nëse ata duhet të shkojnë për kirurgji të hapur apo laparoskopike. Në shumicën e rasteve, një qasje minimalisht invazive mund të mos jetë e realizueshme dhe operacioni i hapur mund të ketë një rezultat më të mirë.
Megjithatë, ndonjëherë e kundërta mund të jetë e vërtetë. Në ditët e sotme, shumë kirurgë preferojnë kirurgjinë laparoskopike sepse është më e shpejtë dhe më e avancuar. Sidoqoftë, gjithmonë duhet të konsultoheni me mjekun tuaj për të ditur përfitimet dhe rreziqet e çdo operacioni përpara se të bëni zgjedhjen tuaj.
Kirurgjia është një ngjarje e rëndësishme e jetës që do të ndryshojë të ardhmen tuaj për mirë. Megjithatë, ka disa çmime që duhen paguar për këtë. Si kirurgjia e hapur ashtu edhe ajo laparoskopike kanë të mirat dhe të këqijat e tyre. Prandaj, kur vendosni se për çfarë operacioni dëshironi të shkoni, mbani parasysh koston dhe periudhën e rikuperimit.
*Artikull reklamues dhe i mbështetur nga One Hospital
