Edhe pse prindërit tepër të shqetësuar besojnë se po bëjnë atë që është më e mira për fëmijën e tyre, ata ndikojnë negativisht në vetëvlerësimin dhe pavarësinë e fëmijës.
Prindërimi është një nga rolet më kërkuese, sepse së bashku me dashurinë e pakushtëzuar, sjell shumë sfida, shqetësime dhe vendime që formësojnë zhvillimin e fëmijës.
Prindërit modernë përballen me një sasi dërrmuese informacioni, presione sociale dhe pritshmëri të larta për atë që do të thotë të jesh një “prind i mirë”, duke i bërë ata të bëhen tepër të shqetësuar dhe të kontrollojnë jetën e fëmijës së tyre.
Fëmijët që kanë hapësirë për të eksploruar, për të mësuar nga gabimet personale dhe për të zhvilluar vetëbesim, bëhen më të përgjegjshëm dhe më të qëndrueshëm emocionalisht, të përgatitur për sfidat e jetës.
“Prindërimi neurotik” karakterizohet nga shqetësimi i vazhdueshëm, kontrolli dhe frika për të bërë gabime. Prindërit me këtë qasje shpesh përjetojnë nivele të larta stresi dhe ankthi, pasi kanë frikë nga çdo aspekt i zhvillimit, sigurisë dhe suksesit të fëmijës së tyre.
Këta prindër shpesh marrin përsipër shumë përgjegjësi dhe ndërhyjnë në situata që fëmija mund t’i zgjidhë vetë. Kjo përfshin shqetësimin e tepruar për sigurinë, perfeksionizmin e lartë, ndërhyrjen e vazhdueshme në konfliktet e fëmijës dhe mungesën e besimit në vendimet e fëmijës.
Për shkak të kësaj, fëmijët e prindërve të tillë shpesh kanë vështirësi të marrin vendime, të bëjnë miq dhe të krijojnë marrëdhënie të shëndetshme, ndërsa përballen me frikën dhe ankthet e tyre.
