Festivali i Luleve Namangan tërheq mijëra vizitorë çdo vit, por ngjarja madhështore mbetet pak e njohur përtej Luginës Ferghana.
Ky burrë uzbek po përgatitet për hapjen e një prej ngjarjeve kulturore më simpatike, por më pak të njohur të Uzbekistanit.
Festivali i Luleve Namangan është mbajtur në Luginën Ferghana të Uzbekistanit çdo vit që nga viti 1961 – me përjashtim të vitit 2020 për shkak të pandemisë.
Festivali tradicionalisht hapet me një paradë automjetesh të mbuluara me lule të freskëta. Kolona e automjeteve që shpërndan aromë shkon drejt qendrës së qytetit ku nisin festimet.
Fotografi uzbek, Anzor Bukharsky, bëri këto imazhe të festivalit të këtij viti, i cili filloi në mes të motit të stuhishëm më 22 maj, ndërsa zgjat deri më 5 qershor.
Fotoreporteri Bukharsky thotë se ka dëgjuar rastësisht për festivalin e panjohur vetëm pak para se të fillonte. Fotografi dhe miku i tij gazetar, Timur Nimanov, “menjëherë” i hipën makinës për të bërë udhëtimin pesë-orësh deri atje nga Tashkenti.
Bukharsky tha se skena e mbushur me njerëz të lagur nga shiu lart tregonte një lloj “urie” për festime publike, duke thënë: “Uzbekët nuk janë indiferentë ndaj ngjarjeve të tilla; duan spektakle”.
Ashtu si me shumicën e ngjarjeve publike në Uzbekistan, festivali kontrollohet shumë. Bukharsky tha se nga ajo që ai mund të shihte, megjithatë, oficerët në festival ishin “shumë të matur, falë Zotit”.
Sipas mediave uzbeke, Namangani ka qenë i njohur për prodhimin e luleve që nga vitet 1700. Lugina Ferghana e Uzbekistanit është një rajon pjellor i vendit kryesisht të thatë.
Timur Nimanov, gazetari që udhëtoi me Bukharskyn, tha se ngjarja e vitit të kaluar u hap nga një zyrtar, i cili vuri në dukje se derisa “shumë vende organizojnë parada ushtarake për të demonstruar fuqinë e tyre, ne mbajmë festivale lulesh — simbole të paqes, dashurisë dhe paqes zhvillim”.
Sot, një deklaratë e tillë për paradat ushtarake mund të shihet si e politizuar në mesin e pushtimit rus të Ukrainës. Këtë vit nuk u bënë krahasime me shijet e vendeve të tjera në ngjarjet publike.
Për Bukharskyn, çudia më e madhe është se sa pak dihet për Festivalin e Luleve Namangan, veçanërisht jashtë Uzbekistanit. Ai tha se shpreson se dokumentimi fotografik i tij i ngjarjes simpatike mund të ndihmojë në ngritjen e profilit të saj në një kohë kur mungojnë lajmet e mira.
“Lulet do ta shpëtojnë botën”, tha ai për Radion Evropa e Lirë.
