Diskriminimi në bazë politike është forma më e paërhapur, duke lënë në vend të dytë diskriminim etnik. Sipas një analize të kryer nga hulumtimet e viteve 2009, 2013, 2018 dhe në 2023 nga Qendra Maqedonas e Bashkëpunimit Ndërkombëtar vihet se rang lista e shtatë llojeve të diskriminimit kryesohet nga diskriminimi politik e etnik, si dy format më të përhapura në vend gjatë gjithë këtyre viteve. Këto të dhëna tregojnë se publiku i njeh si “gjeneruesit” kryesorë, të cilët paraqesin pengesë në realizimin e mundësive të barabarta për qytetarët në sfera të ndryshme të jetës.
Të dhënat tregojnë se në numrin më të madh të rasteve viktima apo dëshmitarë të diskriminimit janë personat të cilët vihen në pozitë të pafavorshme vetëm për shkak të përkatësisë së tyre politike apo etnike. Për më tepër, sipas vlerësimit të të anketuarve, në krye të listës së faktorëve që i vendosin kandidatët me aftësi dhe kualifikime të barabarta në pozitë të pabarabartë gjatë punësimit janë pikërisht përkatësia e tyre politike dhe etnike.
“Perceptimi më i pafavorshëm i diskriminimit në periudhën afatmesme (në pesë vitet e fundit) është në lidhje me përkatësinë politike. Numri i të anketuarve që vlerësojnë se ky lloj diskriminimi është më i shpeshtë është gjashtë herë më i madh se i atyre që vlerësojnë se është më i rrallë. Dallimi drastik i perceptimit të diskriminimit në bazë të përkatësisë politike, në raport me gjithë të tjerët, tregon të dhënat se tashmë në renditjen e dytë të diskriminimit në bazë etnike, dominimi i perceptimit se ai është më i zakonshëm është vetëm 2.2 herë më shumë se ky diskriminim është më rrallë”, thuhet në analizë.
Analiza e perceptimit të të anketuarve nxjerr në pah tre faktorë kryesorë që çojnë në trajtim të pabarabartë në punësim: përkatësia politike, mosha e kandidatëve dhe përkatësia e tyre etnike. Nga analiza rezulton se perceptimi i faktorëve më të shpeshtë që çojnë në trajtim të pabarabartë në punësim, nga njëra anë, dhe gatishmëria për të mbështetur masa specifike për sigurimin e mundësive të barabarta në punësim, kanë një rënie të lehtë. Dhe ulja më e madhe në të dyja kategoritë shënohet në përgjigjet për përkatësinë politike të kandidatit.
Diskriminimi në bazë të orientimit seksual, sipas perceptimit publik, është në fund të listës si më pak e përhapur, në të gjitha anketat. Atmosfera e përgjithshme në vend tregon se publiku ka tendencën më të madhe të mospranimit të këtij grupi minoritar. Rezultatet e hulumtimit tregojnë se në jetën reale ka një shkallë të lartë të distancimit nga personat me orientime të ndryshme seksuale. Në fund të listës së pranimit si fqinj apo miq janë anëtarët e këtij grupi, si dhe për këtë kategori njerëzish, gatishmëria për të mbështetje për masa specifike për të siguruar mundësi të barabarta në punësim, si dhe gatishmërinë më të vogël për të pranuar në materiale shkollore për të përfshirë informacione rreth orientimit seksual. /koha/
