Fatima Lamallari
Nxënëse në shkollë të mesme
“Pse të rinjtë emigrojnë?” “Ata i kanë të gjitha ato që u nevojiten.” “Uh, më mirë rri në vendin tim sesa në një tjetër.” – Kështu do të thoshin disa që nuk kanë asgjë për t’u shqetësuar në jetë, sepse kanë familjarë të njohur që punojnë në shumë vende dhe e kanë më të lehtë.
Ndryshe nga të tjerët, ata korruptojnë – ose ndoshta duhet të them që i japin vetë shtetit kancer, një tumor që vazhdon të rritet nëse nuk trajtohet në kohë. Por tashmë është rritur dhe është tepër vonë për ta ndaluar. Ne jemi si minj të mallkuar, që përpiqemi të mbijetojmë me thërrime, ndërsa ata… ata janë thjesht derra të mallkuar që ushqehen me mishin tonë.
Pra, në këtë vend, nëse dikush ka njerëz të njohur mund të jetojë, por ai që është i ndershëm nuk mundet, sepse nuk ka të afërm të fuqishëm që punojnë në mënyrë të korruptuar dhe nuk ka kush të punësohet.
“Të gjithë kafshët janë të barabarta, por disa janë më të barabarta se të tjerat,” – shkruan George Orwell te “Ferma e Kafshëve”.
Si e quani këtë sistem? Demokraci? Jo! Demokracia në Evropën, në të cilën dëshironi të bashkoheni, nuk është kështu, shoku. Është një sistem i vërtetë, krejt ndryshe – kuptoje këtë.
Sistemi juaj është i prishur, i djegur, i mykur, thjesht i mallkuar. Dhe pastaj prisni të jeni në listën e dhjetë vendeve më të mira në testin PISA? Jeni gabim! Sistemi juaj është aq i shkatërruar sa që rreth 98% e nxënësve janë viktima të tij. Ata nuk studiojnë, ata degjenerohen për shkak të tij, dhe pastaj ju çuditeni se si ndodh kjo? Ai 1% tjetër thjesht qëndron në heshtje, duke mbledhur mendimet. Dhe ai 1% tjetër pyet veten se si ta ndryshojë këtë vend të shkatërruar.
Ky sistem ‘shkatërron’ trurin e fëmijëve deri në atë pikë saqë të menduarit kritik zhduket dhe ata as që vënë në dyshim gjërat rreth tyre. Disa kanë frikë të flasin. Kjo është vërtetë serioze. Ju djegni ëndrrat e një fëmije që dëshiron të ndjekë një pasion dhe të studiojë për të në të ardhmen, por në këtë vend ka rëndësi vetëm paraja.
Ju prishni shumë ëndrra dhe pastaj pyesni pse prindërit e tyre, ose edhe ata vetë, emigrojnë nga vend i pisët?! Ju nuk keni një sistem; thjesht jetoni dhe korruptoni njerëzit për nevojat tuaja personale dhe politike – ashtu si e gjithë qeveria.
Disa fëmijë mund të jetojnë gjithçka, por disa jo. A është kjo ajo demokracia që dëshironim?
Gjithmonë, kur vijnë zgjedhjet, ne votojmë të njëjtët përbindësha, por në trupa të ndryshëm. Kur do të kemi mundësinë të votojmë njerëz të mirë, apo kur do të kemi demokracinë dhe lirinë për të cilën kemi ëndërruar netëve, me ankth të pafund?
Ende presim që dikush të vijë për të na shpëtuar nga ky ferr? Jo, duhet të zgjohemi çdo ditë dhe të përpiqemi të ndryshojmë pak nga pak, si njerëz. Ne kemi nevojë të bëjmë ndryshimin, pa marrë parasysh moshën. Mos prisni nga nxënësit, sepse ata janë viktima të këtij sistemi kancerioz. Megjithatë, unë nuk do ta lejoj popullin tim të vuajë. Do ta ndryshoj këtë dhe, edhe nëse dështoj, do të gjej mënyra për të pasur sukses. Por, nëse nuk ka mundësi, do të krijoj të miat.
*Shkrimi është shkruar në veçanti për Nistori.com. Të drejtat e botimit i kanë vetëm Nistori dhe autori. Qëndrimet e autorëve jo me domosdoshmëri pajtojnë me politikën redaktuese të portalit.
