Puthi foshnjën dhe e rriti!
Puthi qiellin dhe e ndriti!
Puthi plagën e shëroi!
Vetëm Nëna!
E puth ballin, çelin lule!
E puth gushën, me pekule!
Puth Ajo – inati ulet
Veç nga Nëna!
Themi Nënë
kur na therr zemra!
Dhe kur s’është buzëqesh ndër ëndrra!
Se është nënë e Dashurive
mal nga dhembja.
Nina nana na përkundi
dorë e saj e bardhë si pëllumbi!
Veç nga Zoti dhe nga Nëna
çelet Jeta!
Hapi i saj i lehtë si një flutur
kur ke dhembje vjen i pari…
Zëri i saj aq shumë i bukur
zgjon të vdekurin nga varri!
