Teki Dërvishi
Ka shkolla të dobëta ku të mësojnë gabimisht
se poezia është me e pakuptueshme se algjebra
thuajse poezia është një gjuhë e huaj me fjalë shqipe.
Momenti politik nganjëherë është koment më vete.
Në shtypin shqip që dhjetë vjet u përjashtua poezia
se aktualiteti kërkonte vetëm komente politike
– po me çka ta mbajmë higjienën e shpirtit?
poezia nuk është gjuhë e huaj me fjalë shqipe.
Në fjalorin politik duket qesharake fjala – dhembje
ndjenjë, përmallim, ndarje, pikëllim, mall, dashuri…
nuk kemi kohë për asgjë tjetër… për çka kemi kohë?
na digjen këmbët n’tokë si saç i valë qielli mbi kokë
– a t’këndon goja kur t’dënesë shpirti? Do thonë – po!
Po se dhembja s’është punë që lihet për nesër.
Aktualja politike: s’kemi kohë t’shkojmë te mjeku
sot a nesër luftë: s’i çojmë kostumet n’pastrim kimik
as i ndërrojmë tjegullat e thyera.
Çatia na pikon
– ku mbet fjalë poezie që si “pika gurin shpon”?
Fëmijë pleq burra gra ia bëjnë hallin politikës
Lëre bre s’po m’intereson asgjë as arti as puna
– kallëzo në di qysh e kemi punën politike?
Si është e mundur të botohet poezi në vend komenti
në rubrikën e gazetës me aktualitete politike
– kur dihet se ka njerëz që mendojnë se poezia
është gjuhë e huaj e pakuptueshme me fjalë shqipe?
Ke rrobaqepës që t’i prejnë pantollonat më ngushtë
ke mjekë që të japin barna t’gabueshme. A e dini-
se ka poetë që flasin vetëm fjalë t’pakuptueshme
ç’koment më i mirë politik mund të jetë se poezia
që ta fotografon në shpirt pamjen e dhembshme
a ka pamje më të tmerrshme se pamja e luftës
pamja me flakë kur digjen kullat e vendlindjes?
Nuk është poezia gjuhë e huaj me fjalë shqipe.
