Çekuilibri kinematik për shkak të tendosjes subokcipitale, i njohur ndryshe si sindroma e puthjes, mund të jetë shkaku i një sërë shenjash dhe simptomash tek të porsalindurit dhe foshnjat. Në një studim të bërë nga Biedermann (1992), simptomat më të zakonshme ishin torticollis (koka e anuar në njërën anë), skolioza (lakore anash e shpinës), zhvillimi asimetrik i muskujve, zhvillimi i ngadalshëm i nyjeve të mesit dhe zhvillimi asimetrik ose i ngadalshëm i aftësitë motorike. Secila prej këtyre simptomave mund ta bëjë të vështirë e gjidhënien efektive për foshnjën, duke çuar në stres dhe zhgënjim për nënën dhe foshnjën.
Çfarë e shkakton sindromën e puthjes?
Hulumtimet sugjerojnë se faktorët më të zakonshëm që shkaktojnë këto simptoma përfshijnë pozicionin e gabuar intrauterin të fetusit (fëmija jo me kokën poshtë, pozicioni i përparmë i pjesës së pasme të kokës), përdorimi i forcepsit ose nxjerrja me vakum gjatë procesit të lindjes, lindja e zgjatur dhe fetuset e shumëfishta (binjakë, trinjakë, etj.).
Si mund të identifikohet?
Identifikimi i tendosjes subokcipitale kërkon ekzaminim nga një mjek me përvojë në artin e ekzaminimit të shtyllës kurrizore. Indikacionet fillestare mund të jenë dhimbje të shtuara ose ndjeshmëri në pjesën e sipërme të qafës dhe/ose lëvizje të kufizuara të kokës dhe qafës.
Si mund të trajtohet sindroma e puthjes?
Hulumtimi i Biedermann sugjeron që rregullimet kiropraktike në zonën e sipërme të shpinës për të zvogëluar lëvizjen e kufizuar të shtyllës kurrizore mund të shkurtojnë rrjedhën e problemeve të foshnjës dhe të ulin nevojën për fizioterapi të gjerë. Simptomat mund të lehtësohen shpejt dhe në mënyrë efektive duke rregulluar shtyllën kurrizore cervikale me presion minimal, në shumicën e rasteve, me një ose dy trajtime. Një koment i shpeshtë nga prindërit ishte se fëmija i tyre hante më mirë dhe flinte më mirë pas trajtimit./Pernenatal/
