Labinot Balaj
Ka njëfarë rotacioni gati bizar në publikun shqiptar ku (para)servohet një laramani temash koti.
Ato nuk përfaqësojnë vlera të shtuara debati, por veçse e pleksin ciklikisht publikun në polemika aporike.
Pas gjithë asaj që ngjau në debatin dyluftues për dhe rreth Sylës versus imamit prizrenas, publikut i rikthehen temat e kahershme si ato për Skënderbeun e për të pasuar tutje edhe me ato për:
- “Kombin” kosovar;
- Bashkimin Kombëtar;
- Nënen Tereze;
- Dilemën dihotomike partizan a ballist?;
- Nënprodukti i debatit të mësipërm që bëhet temë në vete si kuisling vs nacionalist;
- Tema “sipas dëshire”, por që sillen e pështillen rreth neksusit identitar.