Eroll Sejdiu
Albanolog
Për festën e nesërme, le të urojmë: Gëzuar Bajramin! Mund të urojmë edhe me shprehjet: Urime për Bajramin! Me fat Bajrami!….
Larmia e shprehjeve është pasuri e, megjithëkëtë, duhet të kemi një formë urimi sa më të përhapur, ta quajmë kushtimisht, urim zyrtar.
Ndërkaq, për t’u kritikuar është forma e urimit:
Urime Bajrami! (Duhet përdorur doemos parafjala “për”: Urime për Bajramin!) dhe është për t’u kritikuar edhe më fort përdorimi i togfjalëshit sipas sintaksës turke “Kurban Bajrami” (Duhet përdorur ndërtimi shqip “Bajrami i Kurbanit” ashtu siç themi edhe “Namazi i Bajramit” dhe jo “Bajram Namazi”.
Le të shpjegojmë që fjalët “bajram” dhe “kurban” kanë hyrë në gjuhën shqipe, tashmë janë të shqipes dhe nuk shoh të keqe te përdorimi i këtyre fjalëve (madje fjala “bajram” tregon karakterin fetar islam të festës), e keqja qëndron te ndërtimi turk “Kurban Bajram”.
