Lulzim Haziri
Ardhka marsi!
Mugullojnë apo fshihen sythat nën degë
Faji shkurtit sa ka qenë i butë apo i fortë
Si një mësues i ri ardhur në gjysëm vjetor…
Ardhka marsi!
Me drunjtë e sobës nën strehë si dhëmbë të rënë
Me shkarpa e rrënjë gungaçe të ruajtura për mo’ Zot
Me droje se sivjet nuk janë boll…
Ardhka marsi!
Me xixa xixa rrobash leshi në dhomë
Nën dritën e vrimës së koftorit kur i zhveshin
Dy trupa të kuqrremtë që kurmëzohen në lojë…
Ardhka marsi!
Dhe dita zgjat duart diellin ta kap për kindi
Si mysafirin e dashur kur mallin s’e kemi shuar boll
Se netët janë të gjata me fror në bark…
Ardhka marsi!
Me plaka të shpëtuara me krejt çka kanë
Që ngrohin kurmin në prag me shami në krahë
Kujtojnë shkurtin sa shumë u ka zgjat…
Ardhka marsi…