Lirim Alija
Tragjedia e popullit nuk fillon atëherë
kur shfaqen anomalitë
dhe diskriminimi i tij;
por kur ndaj këtyre gjërave heshtin intelektualët, artistët…
poetët në veçanti
Ata, me talentin dhe guximin e tyre,
duhet t’i sulmojnë ashpër
për hir të së vërtetës;
dukuritë e ndryshme negative
që kanë ngulfatur shoqërinë
në çdo sferë të jetës
Natyrisht, kjo s’është arenë e mbyllur
ku do qëronim hesapet
njëherë e përgjithmonë me të;
por, makineria e së keqes
s’mund të shkatërrohet aq lehtë,
pa bërë asgjë
Në çdo kohë, artistët dhe poetët
kanë qenë një lloj akademie
që kurrë s’ka heshtur;
me fjalë popullin e kanë ngritur
nga shtrati i vdekjes
kur ka dergjur
Mirëpo, çka ndodh me ne…
a kemi në mesin tonë njerëz
të kësaj natyre?
Padyshim, me qindra, mijëra
por, vështirë e kam ta kuptoj
heshtjen e tyre
Kemi vlera shumë të çmuara,
thesare që gjithsesi duhet
të dalin në sipërfaqe;
t’ia kthejnë shkëlqimin dhe aromën
kësaj bote të mallkuar
dhe shëmtaraqe.
