Të dashuruarit heshtin…

    Jaime Sabines
    Përktheu: Xhemazije Rizvani

    Të dashuruarit heshtin.
    Dashuria është heshtja më e mirë,
    Më kumbuesja
    më e padurueshmja.
    Të dashuruarit kërkojnë
    të dashurit janë ata që braktisin,
    Janë ata që ndryshojnë,
    ata që harrojnë.
    Zemra e tyre u thotë se nuk do ta gjejnë kurrë ,
    nuk e gjejnë, kërkojnë.
    Të dashuruarit ecin si të çmendur
    sepse ata janë vetëm, vetëm, vetëm,
    duke u dorëzuar,
    duke u dorëzuar gjatë gjithë kohës,
    duke qarë sepse nuk mund ta shpëtojnë dot dashurinë.
    Ata kujdesen për dashurinë.
    të dashuruarit jetojnë nga dita në ditë,
    nuk mund të bëjnë më shumë, nuk dinë.
    Ata gjithmonë largohen
    Gjithmonë diku.
    Ja tek presin,
    ata nuk presin asgjë, por megjithatë presin.
    Ata e dinë se nuk do ta gjejnë kurrë. Dashuria është zgjatim i përhershmëm gjithmonë hapi tjetër, tjetri, tjetri.
    Të dashuruarit janë të pangopurit,
    ata që gjithmonë
    -sa mirë!-
    duhet të jenë vetëm.
    Të dashuruarit janë hidra e tregimit.
    Ata kanë gjarpërinj në vend të krahëve. Venat e qafës fryhen si gjarpërinjtë për t’i mbytur.
    Të dashuruarit nuk mund të flenë
    sepse nëse i zë gjumi i hanë krimbat.
    Në errësirë ​​nëse i hapin sytë, sepse frika sulet mbi ta.
    Ata gjejnë akrepa nën çarçafë dhe shtrati i tyre noton si mbi liqen.
    Të dashuruarit janë të çmendur,
    thjesht të çmendur,
    pa Zot dhe pa djall.
    Të dashuruarit dalin nga shpellat e tyre duke u dridhur, të uritur, për të gjuajtur fantazmat
    Ata qeshin me njerëzit që mendojnë se dinë gjithçka,
    Me ata që premtojnë dashuri të përjetshme,
    Të sinqertë,
    Me ata që besojnë në dashuri si në një llambë vaji të pashtershme.
    Të dashuruarit lozin
    “kape ujin”
    ” bëje tatuazh tymin” ,
    për të mos u larguar.
    Ata luajnë lojën e gjatë dhe të trishtuar të dashurisë.
    Askush nuk duhet të dorëzohet.
    Ata thonë se askush nuk duhet të dorëzohet.
    Të dashuruarit kanë turp për çdo konformacion.
    Bosh,
    ama bosh nga njëra brinjë në tjetrën, vdekja fermentohet pas syve të tyre,
    dhe ata ecin, qajnë deri në agimin në të cilin trenat dhe gjelat thonë lamtumirë me dhimbje.
    Ndonjëherë një erë e tokës së sapolindur u vjen ,
    grave që flenë me duart në seks,
    Të kënaqura ,
    në rrjedhat e ujit të butë dhe në kuzhina.
    Të dashuruarit fillojnë e këndojnë mes buzëve një këngë të pamësuar ende
    dhe ata largohen duke e qarë,
    duke e qarë,
    jetën e bukur.
    Jaime Sabines

    Lajmi Paraprak

    Në vitin 2022 në RMV, kanë vdekur 123 persona nga HIV/AIDS

    Lajmi i rradhës

    “KAPITALI I NDRYSHKUR” | A ka në Maqedoni para të tilla?

    Lajme tjera

    FËMIJËT …

    Maram Al MasriPërktheu: Elmaz Fida Fëmijët nuk i kuptojnëedicionet e lajmeverënien, ngritjen dhe luhatjen e bursësmadje, as krizën…
    Më tepër

    Bashkohu

    Informohu në kohë