Me nisjen e luftërave në botë, të cilat ishin ndezur prej vitesh, fokusi i interesit të politikës ndërkombëtare u zhvendos menjëherë atje. Me këtë, zhvendosja e fokusit të “lupës ndërkombëtare” padyshim që nuk është më në vendet e Ballkanit Perëndimor (dhe mbi problemet e tyre me integrimin evropian). Kjo tezë, sipas njohësve të proceseve politike, mbështetet absolutisht nga shembulli i konfliktit ushtarak në Ukrainë. Domethënë, me fillimin e luftës, faktori ndërkombëtar shprehimisht e zhvendosi fokusin e tij atje, duke ofruar ndihmë dhe një sërë masash dhe aktivitetesh për të “shuar zjarrin”, ndërsa kjo rezultoi edhe me një zgjidhje të propozuar për problemin e “nxehtë”: “Marrjen eksprese të statusit kandidat për Ukrainën dhe Moldavinë” (dhe pritet edhe për Gjeorgjinë), për të cilin Ballkani luftoi për dekada!?
E lartpërmendura mbështetet nga shembulli i luftës së aktivizuar në Lindjen e Mesme në Izrael! Zhvendosja e fokusit dhe burimeve të komunitetit ndërkombëtar në pikat e nxehta ushtarake është vërtet e dukshme, dhe shpërqendrimi i vëmendjes të komunitetit ndërkombëtar nga Ballkani Perëndimor është i dukshëm!
Në një kontekst të tillë ndërkombëtar të ristrukturimit aktual të interesit të komunitetit ndërkombëtar dhe të fuqive të mëdha, lind pyetja: a kanë SHBA-të dhe BE-ja kapacitetin për të vazhduar me të njëjtin intensitet, madje edhe më të lartë, t’i përkushtohen së ardhmes të vendeve të Ballkanit Perëndimor?
“Jemi thjesht në një situatë të çuditshme, do të thosha, ne vendet e Ballkanit Perëndimor për sa i përket integrimit tonë evropian: nga njëra anë, vetë Bashkimi Evropian është i lodhur nga zgjerimi evropian dhe pas pranimit të Kroacisë si anëtarja e fundit, shteti, i pranuar në Union, ka një ngërç, domethënë nuk ka një dinamikë dhe një udhërrëfyes të përcaktuar për pranimin e vendeve të reja anëtare nga Ballkani Perëndimor. Nga ana tjetër, as elitat politike të Ballkanit nuk bëjnë dhe nuk po punojnë sa duhet, pra nuk i reformuan fare shoqëritë për të pasur një argument plus, për të bërë presion në Union për anëtarësim të plotë dhe për të mos dhënë ndonjë arsye për të vonuar pranimin e tyre. Sikur kjo situatë e status quo-së u shkonte për shtat edhe liderëve politikë evropianë edhe elitave të korruptuara ballkanike, ku të gjithë thonë se po bëjnë gjithçka për anëtarësimin e vendeve të Ballkanit në BE, por vetëm në mënyrë deklarative, ndërsa në praktikë askush nuk e bëri dhe nuk po bëjnë asgjë të vërtetë, për ta realizuar atë”, ka deklaruar për KOHA, Bllagojçe Atanasoski, politolog.
Nga ana tjetër, analisti politik, Ivo Rangelloviq thotë se vendet e Ballkanit, veçanërisht Maqedonia, nuk përfaqësojnë një faktor të besueshëm nën qiellin politik botëror dhe vetëm kështu mund të kuptojmë zhvillimet në vend, duke folur për sovranitet.
“Maqedonia është një vend për të cilin bota merr vendime në kontekst. Shembulli i fundit është lufta në Ukrainë, e cila nxiti presionin për përshpejtimin e procesit të integrimit evropian të vendit nga Perëndimi, për të shmangur ndikimin e vendeve të tjera (nga Lindja). Këtu është hapësira jonë për manovrim si vend në të cilin mund të përdorim vrullin nëse do të integrohemi apo jo në BE, në përputhje me kushtet. Në të njëjtën kohë, është e drejtë të theksohet se konteksti, veçanërisht ai gjeostrategjik, po ndryshon vazhdimisht me kalimin e viteve, kështu që një luftë e madhe në Izrael ose rajonin e Sahelit (që do të kërcënonte drejtpërdrejt pozicionet e Francës, për shembull) mund të ndikojnë gjithashtu në vrullin që ringjalli Brukseli drejt integrimit të Ballkanit Perëndimor, Ukrainës dhe Moldavisë”, ka deklaruar për KOHA, Ivo Rangelloviq, analist.
